Ημερίδα για τα 100 έτη από τη γέννηση του Ilya Prigogine – Το έργο και η ερευνητική κληρονομιά του μεγάλου επιστήμονα

Η Σχόλη Θετικών Επιστημών του ΑΠΘ, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 90 χρόνια από την ίδρυσή της και το Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών, με τίτλο «Πολύπλοκα Συστήματα και Δίκτυα», διοργανώνουν Ημερίδα αφιερωμένη στο έργο του Ilya Prigogine, πατέρα της θεωρίας της αυτοοργάνωσης, του χάους και της πολυπλοκότητας.

 

Η Ημερίδα θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2017 και ώρες 9:00-16:00, στο ΚΕ.Δ.Ε.Α. (3ης Σεπτεμβρίου) του ΑΠΘ.

 

Κατά τη διάρκεια των εργασιών της Ημερίδας, Καθηγητές του ΑΠΘ θα παρουσιάσουν σύγχρονες προκλήσεις διεπιστημονικής αναζήτησης και εφαρμογές της Θεωρίας Πολυπλοκότητας και των Δικτύων, ως συνέχεια του έργου του Ilya Prigogine. Η Ημερίδα πραγματοποιείται με τη στήριξη των Πρυτανικών Αρχών του ΑΠΘ.

 

Ο Prigogine, ο οποίος γεννήθηκε στη Μόσχα στις 25 Ιανουαρίου του 1917, μελέτησε αρχικά Νομικά, Φιλοσοφία, Ιστορία και Ψυχολογία για να κατανοήσει πώς λειτουργούν οι άνθρωποι στην κοινωνία. Από τη Ψυχολογία οδηγήθηκε στη Βιολογία και από τη Βιολογία στη Χημεία και τη Φυσική τις οποίες σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών. Εκεί μαθήτευσε κοντά στον επιφανή δάσκαλο Theophile De Donder, συνεργάτη του Henri Poincare, με σημαντικό έργο στη Θερμοδυναμική και τη Σχετικότητα.

 

Εμπνευσμένος από τους στοχασμούς του Bergson, ο Prigogine, δεν μπορούσε να αποδεχτεί το χάσμα που χώριζε τις «Άχρονες» Φυσικές Επιστήμες από τις Επιστήμες του Ανθρώπου, που χαρακτηρίζονται από «Μη Αναστρεψιμότητα». Για να γεφυρώσει αυτό το «τραγικό χάσμα», όπως το αποκαλούσε, εστίασε την έρευνά του στα Ανοικτά Συστήματα. Έδειξε ότι, υπό προϋποθέσεις, Μακράν της Ισορροπίας εμφανίζονται Αστάθειες και αναδύονται νέες Δομές όπως Χημικές Ταλαντώσεις. Αυτή η πρόβλεψη επαληθεύτηκε πειραματικά και του χάρισε το βραβείο Nobel το 1977.

Η Θεωρία Αυτο-Οργάνωσης αποτελεί σήμερα τη βάση για την ενιαία περιγραφή της Πραγματικότητας. Ο Prigogine αναζήτησε, επίσης, τις δυναμικές προϋποθέσεις για την εκδήλωση της Μη Αντιστρεψιμότητας. Έδειξε ότι το Χάος και η Πολυπλοκότητα ήταν οι ζητούμενες αναγκαίες προϋποθέσεις και με αυτές κατασκεύασε νέα στατιστική περιγραφή των Δυναμικών Συστημάτων. Το «χάσμα» γεφυρώθηκε και η ενότητα έγινε αποδεκτή, ο Prigogine, όμως, δεν ήταν ικανοποιημένος. Τα ευρήματα του ήταν αναγκαίες μεν, αλλά ανεπαρκείς προϋποθέσεις για την κατανόηση της Πραγματικότητας. Προχώρησε στη διαπίστωση ότι η περιγραφή της σχέσης Δομής και Λειτουργίας των Ανοικτών Συστημάτων απαιτεί επιπλέον τη μελέτη της «Γεωμετρίας των αλληλεξαρτήσεων» και των «διαύλων επικοινωνίας» με το Περιβάλλον.

 

Σύμφωνα με τους διοργανωτές «αυτός ακριβώς είναι σήμερα ο σκοπός της Θεωρίας Δικτύων τα οποία ενυπάρχουν στα Πραγματικά Συστήματα. Αυτό είναι και το αντικείμενο του πρωτοποριακού Διατμηματικού Μεταπτυχιακού Προγράμματος του ΑΠΘ στα “Πολύπλοκα Συστήματα και Δίκτυα”».

 

 

Μετάβαση στο περιεχόμενο